Powiedzmy sobie szczerze, normalny rodzic nie będzie próbował zniszczyć relacji między dzieckiem, a drugim rodzicem. Normalny rodzic rozumie, że ma ono potrzebę więzi z obojgiem rodziców.
W każdym przypadku alienacji rodzicielskiej sednem sprawy jest brak równowagi władzy. Jeden rodzic dominuje, najczęściej od urodzenia dziecka. I dorasta ono w cieniu patologicznych zachowań alienatora.
Dzieci to istoty instynktowne, a odrzucenie rodzica jest sprzeczne z instynktem. Jeżeli dziecko odrzuca jednego z rodziców a jest przywiązane do drugiego, prawdopodobnie jest to dziecko alienowane.
Terapia alienacji skupia się na tym, aby w odpowiedni sposób zakwestionować negatywny obraz rodzica i pomóc dziecku zacząć postrzegać go, jako bezpiecznego i kochającego.
Aby przekonać ludzi do swoich racji, alienatorzy często manipulują stereotypami. Ukazanie statusu społecznego, zawodu, dochodów w odpowiednim świetle może skutecznie poniżyć drugą stronę.
W przypadku konfliktu dziecko nie ma dość siły, by pozostać neutralnym i opowiada się za jednym z rodziców. Ulega dominującemu alienatorowi i odwraca się od dobrego i zaangażowanego rodzica.
Jest wiele osób, które za późno, zdają sobie sprawę z tego, że doświadczyły alienacji. A nie mają możliwości pojednania z rodzicami ponieważ ci już dawno nie żyją. I to jest największa tragedia.
Składając zeznanie podatkowe za 2022 rok, możesz przekazać nam 1,5% swojego podatku.
