Doświadczenia dorosłych poddanych w dzieciństwie alienacji rodzicielskiej. Narażenie dzieci na alienację rodzicielską może mieć konsekwencje dla ich dobrostanu psychicznego przez całe życie.
Tak zwane zachowania „crazy-making”, czyli robienie z kogoś wariata, sprawiają, że takie przypadki alienacji rodzicielskiej są bardzo trudne dla zaangażowanych w problem profesjonalistów.
Gdy w rozstanie zaangażowane są rodziny stron, pojawia się „drużynowa mentalność”. Alienator zbiera gromadzi świadków, którzy potwierdzą, kto ma więcej atutów, by zatrzymać dziecko.
W każdym przypadku alienacji rodzicielskiej sednem sprawy jest brak równowagi władzy. Jeden rodzic dominuje, najczęściej od urodzenia dziecka. I dorasta ono w cieniu patologicznych zachowań alienatora.
Terapia alienacji skupia się na tym, aby w odpowiedni sposób zakwestionować negatywny obraz rodzica i pomóc dziecku zacząć postrzegać go, jako bezpiecznego i kochającego.
Aby przekonać ludzi do swoich racji, alienatorzy często manipulują stereotypami. Ukazanie statusu społecznego, zawodu, dochodów w odpowiednim świetle może skutecznie poniżyć drugą stronę.
W przypadku konfliktu dziecko nie ma dość siły, by pozostać neutralnym i opowiada się za jednym z rodziców. Ulega dominującemu alienatorowi i odwraca się od dobrego i zaangażowanego rodzica.
Alienacja rodzicielska jest formą przemocy wobec dziecka. Często sądy błędnie ją interpretują i nie zapewniają ochrony dzieciom ani alienowanym rodzicom. Co mogłoby pomóc?
Składając zeznanie podatkowe za 2022 rok, możesz przekazać nam 1,5% swojego podatku.
